دام خطرناک رسانه نماها برای روابط عمومی های شرکتهای بیمهنکاتی در باب رسالت واقعی قلم فرسایی در رسانه های واقعی و غیرواقعی ؛
اقتصادناب_در اینجا برای کسانی که سر و کارشان با رسانه است و یا خود جزیی از فعالین رسانه چه در حوزه روابط عمومی و چه در حوزه نشر اخبار و اطلاعات فعالیت می کنند لازم می دانیم بر اساس تجربه سالیان طولانی فعالیت در این حوزه نکاتی از شگردهای خبرنگار نماها و یا هر آنچه به آن ها رسانه زرد می گوییم (که هیچ گاه در دایره رسانه های واقعی قرار نخواهند گرفت) تا خود را به عنوان یک رسانه واقعی جا بزنند و از این راه به منافعی که مدنظرشان است دست پیدا کنند ،یادآور شویم./اینگونه رسانه ها عموما با مظلوم نمایی خود و نوشتن سناریویی بر علیه افراد و سازمان های بسیار معروف ابتدا به دنبال کسب شهرت و نفوذ به لایه های قدرت می باشند، همچنین به این دلیل که نمی توانند با رسانه های بزرگتر رقابت نمایند به ناچار سعی می کنند از طریق ایجاد برخی ارتباطات غیر متعارف، خود را به فرد یا افرادی در رده های بالا و لایه های فوقانی قدرت متصل نمایند و با استفاده از نفوذ ایشان و متصل نمودن خود به ایشان خود را ذی نفوذ جلوه داده و تا به قول خودشان روابط عمومی ها از آن حساب برند.
به گزارش اقتصادناب یادداشت زیر در باب حفظ ساحت قلم از سوی یکی از مخاطبان ریسک نیوز بدین رسانه ارسال شده است:
در باب حفظ ساحت قلم و رعایت امانت و عدالت در فرسودن قلم برای تنویر افکار یک جامعه و تشخیص و معرفی خالص ها و آلایش ها همین بس که اگر این رعایت امانت و عدالت صورت نگیرد نه به ساحت قلم و نه به رسالت اصلی رسانه که به ملتی در یک جامعه ناراستی روا داشته ایم و این خود گناهی بزرگ است.
باز هم موضوع اصلی خبر و نشر اطلاعات و رندی در نشر خبر و جهت دادن به افکار گروه، افراد و در مجموع جامعه ای است که ما را می بینند و می خوانند. این رسالت بزرگ را هر کسی که در این راه قدم می گذارد اگر فراموش کند به بیراهه خواهد رفت که به جای آنکه جامعه را به سرچشمه زلال آگاهی متصل نماید به چاه تاریک جهل و ناآگاهی و کینه وصل خواهد نمود.
آری، ساحت قلم و رسانه هیچ جایی برای کژی، ناراستی، کینه توزی، باج خواهی و خلاصه هر آنچه که ما را از آن زلال آگاهی دور می نماید ندارد.
با ذکر این مقدمه می خواستیم نکاتی را که منافات زیادی با ساحت قلم و رسالت اطلاع رسانی صحیح و دقیق را به جامعه دارد یادآور شویم.
رسانه به عنوان عنصر آگاهی بخش و منبع اصلی اطلاع رسانی دقیق و صادقانه در هر جامعه ای شناخته می شود. حال چنین وظیفه ی مهمی را هر کسی بر عهده بگیرد می بایستی آمادگی پذیرش یک مسئولیت بزرگ را داشته باشد.
طبیعی است این آمادگی هم از لحاظ تسلط علمی به موضوع رسانه و هم از لحاظ آمادگی ذهنی و روانی افراد، مورد توجه قرار می گیرد چرا که کسانی که به طور مثال خود را آماده ایثار و فداکاری و رعایت صداقت حتی اگر به ضررشان باشد، نمی بینند نمی بایست وظیفه خطیر اطلاع رسانی و نشر آگاهی در جامعه را بر عهده گیرند.
پر واضح است هر کسی که با اولویتی غیر از دفاع از حق مردم جامعه (به طور اصولی و بر اساس قانون و رعایت اصل امانتداری ) وارد عرصه رسانه و اطلاع رسانی شود، طبیعتاً آمادگی پذیرش این مسئولیت را از قبل نداشته و به طور واضح این افراد که با انگیزه هایی مانند: منافع شخص یا گروه خاصی، منافع مالی، انتقام جویی، زیر سوال بردن اموری که شاید با تذکری ساده قابل حل باشند وارد رسانه می شوند. هیچ گاه چنین افرادی در دایره واقعی حوزه رسانه، شفافیت و اطلاع رسانی و در مجموع آگاهی بخشی و اصلاح امور به نفع مردم یک جامعه قرار نمی گیرند. وظایف رسانه را از این دیدگاه شاید بتوان به دو بخش اصلی تقسیم نمود یک بخش آگاهی بخشی و اطلاع رسانی صادقانه و دلسوزانه و یک بخش اطلاع رسانی به منظور اصلاح امور در جامعه به نفع همه اعضای جامعه.
