اقتصادناب_بر صنعت بیمه ایران به گونه ای متفاوت با سایر کشورها نظارت می گردد. اساسا دستورالعمل و فرآیندهای نظارتی باید منطبق با نوع کسب و کار تدوین و ابلاغ گردد که این مهم در صنعت بیمه ایران بیشتر بر پایه صورتهای مالی و وضعیت مالی شرکت های بیمه گر است. حال آنکه ظرفیت تحمل ریسک، اشتهای ریسک و ضریب وزنی ریسک پرتفو لحاظ نمی گردد.
از این باب بیمه مرکزی ج.ا.ا در ماده ۹ آئین نامه حاکمیت شرکتی، دستور راه اندازی واحد‌های «حسابرسی و کنترل داخلی»، « تطبیق مقررات» و «مدیریت ریسک» زیر نظر مدیرعامل موسسه تدوین و ابلاغ نموده است.
در حوزه مدیریت ریسک با توجه به مسائل طرح شده، در سایر کشورهای پیشرو در زمینه ریسک، بر پایه نظام نظارت مبتنی بر ریسک استفاده و اقدام مینمایند.
نظارت مبتنی بر ریسک که در مرحله ابتدای بررسی داشتن سرمایه کافی در خصوص توانگری مالی مینماید، پس از آن به تجزیه و تحلیل ریسک های اخذ شده، احتمال وقوع و تاثیر آن بر سرمایه شرکت را بررسی می نماید.
نظارت مبتنی بر ریسک پس بررسی و تایید در خصوص اخذ ریسک های پیشنهادی و تعیین شاخص ارزش در معرض ریسک (VaR) ، اقدامات احتیاطی در خصوص کمترین آسیب در صورت وقوع ریسک را انجام می دهد.
اگرچه طرح فوق معایب، منافع، ضعف و نقاط قوت را داراست، ولی تجربه کشورهای موفقی که در اجرای می باشند نشان می دهد باعث تقویت مدیریت ریسک، افزایش اقدامات احتیاطی و پیشگیرانه، افزایش انعطاف پذیری شرکت های بیمه گر و هدف گذاری مناسب مالی و افزایش کسب سودآوری بیشتر می گردد.
نظارت مبتنی بر ریسک مورد حمایت بانک مرکزی بر روی سیستم بانکی کشور تاثیرات و اثرات خواهد داشت . با این حال بیمه مرکزی نیز در حال اقدامات آتی برای اجرایی نمودن طرح فوق در صنعت بیمه کشور می باشد . اگرچه اجرایی نمودن طرح فوق بسیار مناسب و برای بیمه گران حیاتی است ولی باید این نکته را در نظر گرفت بود بدون داشتن زیرساختهای نرم افزاری و نیروهای فنی و آموزش دیده، صنعت بیمه کشور متحمل فشار و هزینه های بسیاری می گردد.
نویسنده:صادق داوری
