نمایشگاه آنلاین بیمه ها، تصویب عوارض تحمیلی جدید بر صنعت بیمه را تسهیل می کند؟
به گزارش اقتصادناب هنوز جوهر خبر«۱۰ درصد دیگر به عوارض صنعت بیمه اضافه می شود» خشک نشده که صنعت بیمه در یک حرکت غیر استراتژیک برگزاری یک نمایشگاه آنلاین ۱۵ میلیارد تومانی را در دوره ای کلید زد که بالغ بر ۷۰ درصد اقتصاد یا در تعطیلی یا رکود کامل به سر می برد.
طبیعی است کسانی که لایحه ” مدیریت یکپارچه آتش‌نشانی و خدمات ایمنی کشور” را تدوین می کنند اکر با انتقاد فعالان صنعت بیمه مواجه شوند طبعا شاهد خواهند آورد که اگر صنعت بیمه بی پول است پس برگزاری چنین نمایشگاه پر هزینه در سال چنین پر خطر چه معنایی دارد؟
قطعا آنان خواهند گفت مشت نمونه خروار است و شرکت های بیمه دل بی دردی دارند که در این وانفسای اقتصادی کارناوال آنلاین راه انداخته اند.
نگارنده البته با عبارت کارناوال کاملا مخالفم ولی وقتی قرار باشد چیزی را اثبات کنند طبعا از این دست عبارت ها به راحتی به کار خواهند برد.
سوال اساسی در واقع این است، چرا صنعت بیمه نباید استراتژیک فکر کند؟ آیا نباید خود را با صنایع دیگر مقایسه کند؟
صنعت بانکداری ۷۵ هزار میلیارد تومان را به صورت تسهیلات برای کمک به کسب وکارهای آسیب دیده اختصاص داده است. البته این کار با همراهی دولت بوده اما مهم حرکتی است که صنعت بانکداری انجام داده است.
آیا این صنعت نمی توانست نمایشگاهی به مراتب پرخرج تر و آنلاین برگزار کند؟ پاسخ روشن است: “می توانست اما در شرایط فعلی اولویت های خیلی با اهمیت تری در دستور کار دارد.”
آیا سازمان بورس نمی توانست نمایشگاه « بورس بانک، بیمه » تهران را به صورت آنلاین برگزار کند ؟ قطع به یقین بررسی کرده و دیده است در شرایط فعلالی تنها به ضد تبلیغ بدل خواهد شد.
در میان چند صد شاخه صنعت، آیا باید صنعت بیمه غیر استراتژیک فکر کند و در اوج کرونا و سختی اقتصاد، نمایشگاهی را راه اندازی کند که طبق یک نظر سنجی در یک کانال تلگرامی ۹۵ درصد بدنه صنعت با اجرای این نمایشگاه مخالفند.
بیاییم کمی استراتژیک فکر کنیم
اصلی ترنی وظیفه بیمه مرکزی صیانت از حقوق بیمه گذار است. حال اگر وزارت کشور در دفاع از لایحه و در میان استدلال های خود به نمایشگاه آنلاین اشاره کند و موفق شود ۱۰ درصد عوارض را به قانون تبدیل کند، جای سوال نخواهد داشت؟ ایا این فرایند مغایر با حقوق بیمه گذار نیست ؟ در این صورت آیا بیمه مرکزی مغایر با وظیفه ذاتی خود عمل نکرده است.
آیا مدیران بیمه ای که مدافع برگزاری هستند با تصوب لایحه مذکور به ترازنامه خود صدمه نزده اند، چون سمت هزینه ها را افزایش داده اند؟ ایا این حرکت ضد استراتژیک نیست ؟
یکی از مسدئولان در دفاع از برگزاری نمایشگاه آنلاین می گفت که قرار نیست صنعت بیمه همه ۱۵ میلیارد تومان را هزینه کند، طبق برآورد وی شرکت های بیمه ۲ تا ۳ میلیارد تومان بیشتر هزینه نخواهد کرد.
. فرض کنیم استدلال و برآورد وی صحیح باشد، داستان ضرب المثل«طشت کسی از بام افتادن» را که همه شنیده ایم. تا ثابت شود که عدد واقعی ۲ میلیارد تومان بوده نه ۱۵ میلیارد، عدد بزرگ مثل عبارت « حقوق های نجومی» اثرش را گذاشته و همه اتفاقات افتاده است.
از سوی دیگر آیا پیمانکاری که به پشتوانه بیمه مرکزی پا به میدان گذاشته به ۲ میلیارد تومان راضی خواهد شد؟ طبعا باز بیمه مرکزی مجبور است کسری فروش را از جیب خود تقبل کند.
لذا بدیهی است وقتی رئیس کل بیمه مرکزی توصیه ای حتی در حد شفاهی انجام می دهند پیامدهایی دارد که از سوی مدیران عامل دستور محسوب می شود. لذا منطقی آن است که آقای دکتر سلیمانی جانب احتیاط را نگه دارند و با درک جایگاه خود اقدام به توصیه نمایند.
در نهایت چه خواهد شد
در نهایت نمایشگاه یا برگزار می شود یا نمی شود. اگر برگزار نشود نشانه آن است صنعت بیمه قادر است در مواقعی که واقعیت را در می یابد راه درست را انتخاب کند، اگر هم این نمایشگاه برگزار شود نتیجه ای جز ایجاد شکاف بین فعالان صنعت بیمه و نهاد ناظر نخواهد داشت.
صنعت بیمه می توانست هر مقدار هزینه ای را که می خواهد صرف این نمایشگاه کند مصروف ایفای نقش مسئولیت های اجتماعی نماید که چه بسا اثری به مراتب بیشتر در توسعه فرهنگ بیمه در اذهان مردم خواهد داشت.
