کارنامه شرکتهای بیمه از منظر ترکیب سبد سرمایه گذاری و بیمه ای + نمودار ( قسمت اول)

به گزارش اقتصادناب به نقل از بیمه داری نوین ، سرمایه‌گذاری در شرکت‌های بیمه یکی از مهم‌ترین فعالیت‌ها به شمار می‌رود به گونه‌ای که بر طبق شواهد چند سال اخیر، فعالیت‌های این حوزه می‌تواند موجبات جهش در سود شرکت را فراهم کند و برخی از ضعف‌های احتمالی در حوزه فعالیت بیمه‌گری را تا حد زیادی پوشش دهد؛ بنابراین در کشور‌های پیشرو در صنعت بیمه، اهمیت موضوع سرمایه‌گذاری و چیدمان سبد سرمایه‌گذاری برای مدیران شرکت‌های بیمه در بسیاری از اوقات با اهمیت موضوع بیمه‌گری و چیدمان پرتفوی بیمه‌ای و مباحث مربوط به اکچوئری برابری می‌کند.

با این همه بر اساس بررسی‌های انجام‌شده فعالیت سرمایه‌گذاری در بسیاری از شرکت‌های بیمه در ایران جایگاه چندانی ندارد و در برخی از شرکت‌ها تا حد یک فعالیت اداری معمولی تنزل یافته است. بازدهی ناچیز فعالیت‌های سرمایه‌گذاری در برخی از شرکت‌های بیمه‌ای در سال‌های ۹۷ و ۹۸ گواهی بر این مدعاست. این در حالی است که در شرکت‌هایی که اهمیت سرمایه‌گذاری را به درستی درک کرده‌اند سودهای سرشاری عاید شرکت و سهامداران آن شده است.

یکی از مهم‌ترین نکاتی که باید در زمینه سرمایه‌گذاری از سوی مدیران سبد یا معاونان سرمایه‌گذاری شرکت‌های بیمه مد نظر قرار گیرد آن است که باید افق زمانی سرمایه‌گذاری‌ها بر اساس ترکیب سبد بیمه‌ای شرکت تعیین شود.

یکی از مهم‌ترین رشته‌هایی که به صورت معمول برای شرکت‌های بیمه تعهدات بلندمدت و سنگین ایجاد می‌کند، انواع بیمه‌های زندگی هستند؛ بنابراین حق بیمه‌های دریافتی از این محل (به صورت تئوریک) باید با دید بلندمدت سرمایه‌گذاری شود یا دست کم وزن سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت در سبد سرمایه‌گذاری با وزن رشته بیمه زندگی در سبد بیمه‌ای تناسب نسبی داشته باشد.

در ادامه این نوشتار، ترکیب سبد سرمایه‌گذاری شرکت‌های بیمه از حیث افق سرمایه‌گذاری با ترکیب سبد بیمه‌ای هر یک با تقسیم‌بندی بیمه‌های زندگی و غیر زندگی مورد بررسی قرار گرفته است. (شرکت‌ها بر اساس وزن سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت طبقه‌بندی شده‌اند)

بر این اساس، در شرکت‌های بیمه ملت، پاسارگاد، تعاون، رازی، ما، سرمد، خاورمیانه، حکمت صبا، تجارت نو، کارآفرین و معلم وزن بیمه‌های زندگی در سبد بیمه‌ای از وزن سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت در سبد سرمایه‌گذاری بیشتر است.

این موضوع به آن معناست که در نگاه نخست، افق زمانی سرمایه‌گذاری‌های صورت‌گرفته در این شرکت‌ها با تعهدات بیمه‌ای آنها تناسب چندانی ندارد؛ البته جمله پیشین تنها حاصل نگاه نگارنده بر نمودار‌هاست.

با توجه به قواعد دسته‌بندی سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت و کوتاه‌مدت در علم حسابداری، سررسید دارایی‌ها می‌تواند نتایج واقعی را از نتایج حاصل‌شده متفاوت کند. برای قضاوت دقیق‌تر و صحیح‌تر در این مورد باید به ریز ترکیب سرمایه‌گذاری‌های هر شرکت و سطح ریسک، بازدهی و از همه مهم‌تر میزان نقدشوندگی هر یک از اقلام سرمایه‌گذاری توجه شود.

با این همه، عدم تطابق سررسید تعهدات با افق سرمایه‌گذاری‌های انجام‌شده آن‌قدر مشهود است که از در نگاه نخست می‌توان آن را تشخیص داد. نکته جالب توجه آنکه شرکت‌هایی که بر اساس نمودار، اصل تطابق را رعایت کرده‌اند به صورت معمول به لحاظ سودآوری، عملکرد بهتری نسبت به دیگر شرکت‌ها داشته‌اند.

در هر حال، آنچه مسلم است اهمیت سبد سرمایه‌گذاری در شرکت‌های بیمه‌ای در حال حاضر به حدی است که به جرأت می‌توان گفت؛ هر شرکتی که قواعد را در این حوزه رعایت نکند محکوم به زیان‌دهی و شکست است و دیر یا زود از چرخه رقابت با دیگر شرکت‌ها خارج خواهد شد.