فرصتی طلایی برای عرضه محصول بیمه سنوات
اقتصادناب_روز ۱۹ آذر ماه سال ۹۸، دیوان عدالت اداری به علی الحساب تلقی شدن پرداخت سنوات در پایان سال برای قراردادهای مدت موقت رای داد، این به این معنی است که کارفرما می بایست در زمان قطع همکاری با کارگر، سنوات را بر اساس آخرین حقوق به روز ایشان پرداخت کند و اگر در پایان هرسال پرداخت کند این پرداخت به عنوان تسویه سنوات مورد قبول نخواهد بود و در زمان قطع همکاری مابه التفاوت مبالغ پرداخت شده با مبلغ سنوات متلق به فرد بر اساس آخرین حقوق بایستی به ایشان پرداخت گردد
.
به گزارش اقتصادناب، ریسک تامین نقدینگی مورد نیاز برای پرداخت سنوات کارکنان درهرمقطع زمانی و بر اساس آخرین حقوق آنها، ریسکی بود که اغلب کارفرماها ترجیح میدادند برای در امان ماندن از تبعات این ریسک(با توجه به عدم قابل پیش بینی بودن روند افزایش حقوق سالانه) درپایان هر سال با اتمام قرارداد کار کارکنان تسویه کامل با آنها انجام دهند و سال جدید را با قراردادی جدید شروع کند که سنواتی به سال گذشته آن تعلق نمیگیرد.
با رای جدید دیوان عدالت اداری این امر برای کارفرمایان غیر ممکن خواهد بود و کارفرمایانی که تا حال از این روش حل موضوع برای در امان ماندن از ریسک نقدینگی مورد نیاز برای تامین سنوات کارکنان بر اساس آخرین حقوق آنها استفاده میکردند، تعهدی را عهده دار هستند که فرض بر آن داشتند که این تعهد را ادا کرده اند.
این شرایط فرصتی است عالی، برای عرضه و معرفی محصول بیمه سنوات به کارفرمایان که دقیقا برای پوشش همین ریسک طراحی شده است. در این بیمه نامه، سالانه سنوات کارکنان بر اساس حقوق همان سال از طرف کارفرما به شرکت بیمه در قالب حق بیمه سنوات پرداخت میشود ولی تسویه با کارکنان بر اساس آخرین حقوق آنها در زمان قطع همکاری انجام میگیرد واین همان راه حلی هست که کارفرمایان به دنبال آن بودند.
حال آنکه بیمه سنوات ارزش افزوده ای بیش از این نیز میتواند برای سازمان و کارکنان فراهم سازد. یکی از این ارزش افزوده ها سود سرمایه گذاری حاصل از انباشت حق بیمه طی سالهای متوالی در بیمه سنوات می باشد، به معنی ساده تر بعد از چند سال به دلیل سود حاصل از سرمایه گذاری مبلغ قابل پرداخت به عنوان سنوات میتواند بیش از حق قانونی متعلق به کارکنان باشد و این مبلغ اضافی که در اختیار سازمان میباشد هم میتواند با پرداخت به کارکنان موجب رشد برند کارفرمایی شود یا با هزینه در جایگزینی افراد کلیدی ریسک خروج کارکنان کلیدی را تا حدودی پوشش دهد.
ارزش افزوده دیگرامکان دسترسی کارکنان به نقدینگی موردنظر از محل سنوات خود در هر زمانی و بدون قطع همکاری با سازمان است که قالب وام از طرف شرکت بیمه تامین و فراهم میشود.
و در نهایت بدون پرداخت هیچ هزینه اضافی نه از طرف سازمان و نه از طرف کارکنان، همه کارکنان تحت پوشش بیمه عمر قرار میگیرند و این مزیت دیگری هست که صرفا با اتخاذ یک تصمیم از طرف سازمان انجام میگیرد نه با اختصاص بودجه یا هزینه ی خاصی.
امید است تصمیم سازان و تصمیم گیران در حوزه سرمایه انسانی سازمان ها با انتخاب های بهینه و تصمیمات بجا مسیر رشد و بالندگی روز افزون سرمایه های انسانی را هموار کرده و امنیت خاطر را برای کارکنان در عمل فراهم سازند.