سال غیر عادی‌ را پیش‌رو نخواهیم داشت

به گزارش اقتصادناب نشریه بیمه داری نوین در میزگردی غیر حضوری با شرکت ۱۳ مدیر بیمه ای ،تاثیرات کرونا بر صنعت بیمه ایران را به بررسی گذاشته که به مرور اظهارات ۱۳ مدیر بیمه ای در ریسک نیوز نیز منتشر می شود.

در زیر گفتگو با معصوم ضمیری ، مدیر عامل بیمه پاسارگاد را می خوانیم:

اقتصاد و صنعت بیمه در سال ۹۹ و سناریوهای پیش رو را با توجه به اثرات  بحران ناشی از شیوع ویروس کرونا را چگونه ارزیابی می کنید و اساسا این بحران چـه تأثیر مثبت یا منفی به اقتصاد شرکت های بیمه ها در سال جاری خواهد گذاشت ؟

ضمیری : خسارت‌ها در اقتصاد ملی قابل دسته‌بندی هستند؛ اگر کارخانه‌ای به دلیل شیوع بیماری مجبور به تعطیلی شود و پوشش عدم‌النفع داشته باشد، می‌تواند خسارت خود را دریافت کند.

در صورتی که کارخانه‌ای تعطیل شود هزینه‌های ثابتش پابرجا خواهد بود در حالی که درآمدی ندارد؛ اگر این کارخانه‌ها در شرایط بیمه‌نامه‌هایش این موارد را ذکر کند، می‌تواند به راحتی خسارت دریافت کند. بسیاری از واحدهای صنعتی پوشش زلزله ندارند در حالی که می‌دانند ایران زلزله‌خیز است. در این زمینه باید کار فرهنگی صورت گیرد. هر واحدی می‌تواند برای هر خطری که احساس می‌کند هزینه کند.

کارخانه‌ها می‌توانند همه این شرایط را در بیمه‌نامه خود ذکر کنند؛ مثلاً اگر آتش‌سوزی رخ داد و کارخانه سه ماه تعطیل شد یا بیماری‌ای اپیدمی شد و مجبور به تعطیلی کارخانه شدند می‌توانند سه ماه حقوق کارمندان و کارگران خود را از بیمه دریافت کنند و … همه اینها قابل بیمه شدن هستند؛ منتهی اظهار واحدها و بررسی شرکت‌های بیمه لازم است، متأسفانه در کشور ما هنوز این مقوله‌ها جا نیفتاده‌اند که شاید هم شرکت‌های بیمه باید بیشتر به آن بپردازند.

* آیا  با این روند هزینه سالانه بیمه‌ای برخی شرکت‌ها بالا می‌رود ؟

ضمیری : نه خیلی بالا نمی‌رود. در کشور ما چند بار تا به امروز در طول تاریخ اتفاقاتی مثل کرونا افتاده که منجر به تعطیلی واحدهای اقتصادی بشود؟ اینها قابل اندازه‌گیری و بررسی هستند در شاخص‌های مدیریت ریسک اینها را در نظر می‌گیرند؛ مثلاً حق بیمه‌ای که بابت زلزله از یک واحد صنعتی دریافت می‌شود قابل توجه نیست؛ چون از کل کشور می‌گیرند و ممکن است یک شهر زلزله بیاید و خسارت بدهند. اتفاقاتی مثل کرونا در طول تاریخ کمتر تکرار می‌شوند؛ بنابراین حق بیمه آنها خیلی زیاد نیست و شرکت‌های بیمه باید حق بیمه را دریافت و برای روز مبادا ذخایر لازم را نگهداری کنند با اینکه پوشش‌های اتکایی لازم را خریداری کنند.

نمونه دیگر اینکه مثلاً شخصی مغازه دارد و آن را بیمه آتش‌سوزی کرده است؛ اگر آتش‌سوزی رخ دهد همه چیز را از دست می‌دهد و اگر بخواهد آن را مجدداً راه‌اندازی کند سه ماه طول می‌کشد و از شرکت بیمه می‌خواهد درآمدش سه ماه بیمه باشد. یا فردی خانه‌اش را بیمه می‌کند؛ اما اگر اتفاقی افتاد تا دو سال اجاره خانه بعدی‌اش را بیمه بپردازد؛ بنابراین بیمه‌گذاران هنگام خرید بیمه‌نامه باید دقت کنند با اینکه بیمه‌گران نیز باید اطلاع‌رسانی کافی داشته باشند.

در جمع بندی این سوال باید بگویم،  بحران کرونا در اقتصاد شرکت‌های بیمه چندان  تأثیری ندارد؛ چون اقتصاد آنها از دو مسیر تأمین می‌شود؛ یکی حق بیمه‌هاست که بازار بیمه‌ای که جلوی روی ماست یک بازار بسیار متنوع و وسیع است و این‌طور نیست که بگوییم با یک اتفاق حق بیمه‌ها کاهش پیدا می‌کنند. در بخش سرمایه‌گذاری نیز شرکت‌های بیمه ذخایر خوبی دارند. خوشبختانه در یکی دو سال گذشته بازده سرمایه‌گذاری‌های‌شان خیلی خوب بوده است و اگر مراقبت کنند و بازدهی‌شان را توزیع نکنند و بخشی را به عنوان پشتوانه نگه دارند سال غیر عادی‌ای را پیش‌رو نخواهند داشت.

– ترکیب پوشش بیمه عمر و درمان در حوزۀ ویروس کرونا و بیماریهای اپیدمی توضیح دهید؟

ضمیری: بیماری‌های فاجعه‌آمیز یا اپیدمی که می‌توانند افراد بسیار زیادی را درگیر کنند به طور طبیعی تحت پوشش بیمه‌های عمر هستند؛ همچون زلزله که ممکن است تعداد وسیعی طی آن فوت کنند و بیمه‌های عمر خسارت آنها را می‌پردازد؛ بنابراین پوشش عمر، فوتِ به هر علت است.

اگر امراضی همچون کرونا یا امراض اپیدمی دیگری موجب فوت تعداد زیادی شود شرکت‌های بیمه به صورت منفرد باید تعهد افراد را انجام دهند؛ اما شرکت‌های بیمه برای این نوع خطرات یا خسارات‌های فاجعه آمیز باید برای خود پوشش اتکایی خریداری کنند که اگر چنین اتفاقاتی افتاد از آن قراردادها استفاده کنند؛ به تعبیر دیگر شرکت‌های بیمه پوشش اتکایی می‌خرند که اگر در یک حادثه یا اتفاقی خسارت‌ از حدی بیشتر شد قرارداد اتکایی به کمک آنها بیاید و بخشی از خسارات را بپردازد؛ بنابراین به طور کلی می‌توان گفت؛ کسانی که پوشش‌های بیمه عمر دارند اصلاً در رابطه با خسارت فوت، مشکلی ندارند، شرکت‌های بیمه متعهد هستند و باید خسارت آنها را بپردازند؛ البته خدا را شکر تعداد فوت‌شدگان در حد غیر قابل تحمل شرکت‌های بیمه نیست. در کشور سالی حدود ۱۷ الی ۱۸ هزار فوت در حوادث رانندگی داریم که در مقایسه با تعدادی که بر اثر بیماری کرونا فوت شده‌اند یا پیش‌بینی می‌شود بر اثر آن فوت کنند خیلی جای نگرانی برای شرکت‌های بیمه ندارد. علاوه بر آن سرمایه فوت بیمه‌شده‌ها معمولاً ارقام کمتری است؛ اگر احیاناً با دیه افراد مقایسه شود میانگین خطر فوتی که بیمه‌گذاران عمر می‌خرند عدد کوچک‌تری است؛ بنابراین از این نظر نگرانی وجود ندارد.

مسئلۀ دیگر هزینه‌های درمانی تحت پوشش بیمه است و شرکت‌های بیمه باید آن را بپردازند.

پوشش دیگر که قابل خرید است؛ ولی در کشور ما معمولاً رایج نیست اینکه برخی بیمه‌گذاران جدا از هزینه درمانی ممکن است مدتی از کار بیکار شوند که به آن دوران غرامت ایام بیکاری گویند که معمولاً آن را در بیمه‌های حادثه پیش‌بینی می‌کنند، شرکت‌های بیمه می‌توانند این دوران را پوشش دهند تا احیاناً کسی که درآمدی را از دست می‌دهد به اندازه درآمد معمول‌اش از بیمه‌نامه استفاده کند.

*آقای ضمیری اگر اپیدمی این بیماری آنقدر فراگیر باشد مثل زلزله یا سیل که توان بیمه‌ای پاسخگو نباشد در این صورت چه اتفاقی می‌افتد و شرکت‌های بیمه چه واکنشی باید داشته باشند؟

ضمیری : زلزله و سیل در بیمه‌نامه‌های حادثه قابل پوشش است؛ ولی به طور عمومی پوشش ندارد؛ اما قابل فروش است؛ اما بیمه عمر شرط و شروطی ندارد؛ چه خسارت فاجعه‌آمیز پیش آید و چه یک نفر به طور طبیعی فوت کند خسارت او باید پرداخت شود؛ اگر تعداد خسارت‌ها افزایش یابد شرکت‌های بیمه برای آن ذخایری می‌گیرند، ذخایر آنها تا جایی تحمل خواهد داشت و اگر نداشت پوشش اتکایی می‌خرند که اکثراً شرکت‌های بیمه پوشش اتکایی دارند.

– شرکت های بیمه از منظر مسئولیت های اجتماعی در خصوص مقابله کرونا چگونه باید نقش ایفا کنند و اقداماتی که در این باره انجام داده را تشریح کنید؟

ضمیری: بحث مسوولیت اجتماعی را از دو زاویه می توان بررسی کرد ، شرکت‌های بیمه در این‌گونه مواقع دو رفتار دارند؛ یکی رفتار و توصیه اجتماعی در جهت سلامتی هموطنان که مطابق معمول همه انجام می‌دهند؛ اما رفتار دوم اینکه بعضی از شرکت‌های بیمه برای پیشگیری از خسارت، هزینه می‌کنند؛ مثلاً اگر شرایط خیلی حساس شد برای تعدادی از بیمه‌گذاران امکانات رفت و آمد تهیه می‌کنند و به نوعی پیشگیری از خسارت برایش در نظر می‌گیرند یا برخی شرکت‌های بیمه برای جلوگیری از خسارات احتمالی، برای بیمه‌گذاران خود امکانات بهداشتی فراهم می آورند و … همان‌طور که در کارخانه‌ای آتش‌سوزی می‌شود، هزینه می‌کنند که دامنه آتش‌سوزی توسعه نیابد.