روند توزیع سود نقدی هشت شرکت بیمه‌ای نزولی شد

اقتصادناب- با برگزاری توام با تاخیرمجمع سالیانه آخرین شرکت بیمه ای یعنی “آرمان” در وقت اضافه، کارنامه سود و زیان شرکت‌های بیمه ای هم در معرض نمایش عموم قرارگرفته تا درانتهای این رقابت نفس گیر معلوم شودکه کدامیک از شرکت های بیمه ای، کمترین و یا بیشترین سود نقدی را برای سهامداران خود کنار گذاشته اند.

به گزارش سایت تحلیلی-خبری اقتصادناب ، منهای شرکت بیمه دولتی ایران، ۲۷ شرکت دیگر در صنعت بیمه وجود دارند که باکمی تعارف می توان گفت که چشم سهامداران آنها به شیوه فعالیت و حتی سود و زیانی که در بالا و پایین کارنامه آنها درج می شود دوخته شده است.

گفته می شود که میزان سود خالص این تعداد شرکت بیمه ای در پایان سال مالی ۹۶ به عدد ۹۳۷۵۹۷۶ میلیون ریال رسیده که در  قیاس با رقم سال قبل از تفاوتی قابل توجه حکایت دارد.

نتایج نشان می دهدکه از ۲۷ شرکت بیمه ای مورد بررسی، تنها سود نقدی ۱۱ شرکت درسال ۹۶ روند صعودی داشته و مابقی یا کاهش سود نقدی داشته و یا اصلا هیچ سودی نقدی برای توزیع بین سهامداران نداشته اند.

دو شرکت بیمه ای “آرمان” و “میهن” هم که دستاوردی جز زیان برای سهامداران خود نداشته اند.

اما این پرسش همچنان بر قوت خود باقیست که چرا بازیگران خرد وکلان بازار سرمایه  تمایل چندانی برای گردش به سمت سهامداری صنعت بیمه از خود بروزنمی دهند؟

به طور معمول، سودآوری شرکت های بیمه ای از دو محل عملیات بیمه گری و عملیات سرمایه گذاری منابع نقدی خودایجاد می شود که آنهم  از محل فروش بیمه نامه ها صورت می پذیرد.

دربخش عملیات بیمه گری این نکته قابل ذکر است که قسمت عمده درآمدها مربوط به بیمه نامه های  اتومبیل (شامل ثالث و بدنه) و بیمه نامه های درمان بوده که همواره در سنوات گذشته یا دارای زیان بوده ویا از حاشیه سود ناچیزی برخوردار بوده اند.

مضاف براین، سال ها است که با توجه به اعمال تحریم ها وفقدان مراودات تجاری با اهمیت در عرصه بین الملل  و نبود ساختار ارزیابی واقعی ریسک ، توسعه عملیات فنی بیمه گری از طریق مشارکت با شرکت های بیمه ای  خارجی برای  شناسایی و جذب ریسک و  انتقال  ریسک با مکانیزم اتکایی برای شرکت های فعال این صنعت امکانپذیر نبوده است.

در مجموع این عوامل پیش بینی رشد سودآوری از محل عملیات بیمه گری را برای سرمایه گذاران با مشکل مواجه ساخته  است.

اما روی دیگر سکه شرکت های بیمه یعنی  کسب سود ازمحل سرمایه گذاری منابع نقدی ایجاد شده بوده که  به دلیل نبود واحدهای سرمایه گذاری فعال که بتواند براساس تحولات سیاسی واقتصادی و  پیش بینی گردش نقدینگی شرکت ها اقدام به شناسایی فرصت های سرمایه گذاری کند.

بنابراین این امر آتیه  روشنی  را پیش روی سرمایه گذاران بالقوه قرار نمی دهد.

در حال حاضر، حق بیمه تولیدی صنعت بیمه کشور حدود ۳۴ هزار میلیارد تومان بوده وخسارت پرداختی آن  نیز در محدوده ۲۱ هزار میلیارد تومان بوده است بنابراین مقایسه حق  بیمه تولیدی با تولید ناخالص داخلی و حجم نقدینگی موجود گویای  عدد معادل ۲ تا ۲.۵ درصد بوده حال آنکه میانگین نسبت حق بیمه تولیدی و تولید  ناخالص داخلی  در دیگر کشورها در محدوده  ۱۷ درصد است.

به عبارتی  این ارقام نشان می دهد که وضعیت فعلی  صنعت بیمه کشور امکان ایفای  نقشی به عنوان یکی از ارکان بازار پول و سرمایه را  آن طور که در تئوری های  بازارو نهادها  مطرح ساخته را نداشته و شرایط بهتر زمانی  ایجاد می شود که حجم و نوع بیمه نامه ها توسعه یابد.

همچون توسعه بیمه نامه‌های عمر وسرمایه گذاری  و بیمه های مسئولیت.!

مورد دیگر اینکه اقبال  سرمایه گذاران تنها درصورت پیش بینی  افزایش سود آوری آتی شرکت ها افزایش می یابد و درخصوص  صنعت بیمه نیز اطلاعات فعلی نشان دهنده رشد p/e  صنعت بیمه متناسب با میانگین بازار بورس  و اوراق بهادار است که در صورت رفع موارد بیشترگفته شده، امکان بهبود این نسبت وجود  خواهد داشت.

نداشتن ارتباط با بازارهای بین المللی ریسک نوسانات نرخ ارزرا برای شرکت های بیمه ای کاهش داده اما از این نکته نباید غافل شد که از منظر عملیات فنی  بیمه گری و نبود تعاملات بیرونی این صنعت را مانند سایر صنایع دیگر در بلند مدت دجار مشکل خواهد کرد.