به گزارش اقتصادناب با شیوع ویروس کرونا و اجرای طرح فاصله گذاری دولت ، کسب و کارهای مختلف تحت تاثیر قرار گرفتند و عمدتا با تعطیلی موقت روبرو شدند ، برخی نیز راهکارهای دور کاری و یا نظام شیفتی را در دستور کار قرار دادند.

با بخشنامه پایان اسفند ماه بیمه مرکزی مبنی بر صدور خودکار بیمه نامه ها و مهلت پرداخت حق بیمه تا ۱۵ اردیبهشت ، عملا فعالیت نمایندگان بیمه در مسیر انلاین قرار گرفت و به دلایل شرایط ویژه کشور صدور بیمه نامه های دیگر نیز یا با وقفه و یا از طریق بسترهای الکترونیک صورت می گیرد.

از طرفی شرکتهای بیمه نیز هر کدام بخشنامه و پروتکل های بهداشتی خاص خود را برای شبکه فروش ابلاغ کرده اند.

اما در این میان بسیاری از نمایندگان نیز هستند که نسبت به روند فعلی مثلا نحوه تمدید رشته ثالث ابهامات وانتقاداتی دارند که کمابیش در شبکه های اجتماعی این انتقادات را بیان می کنند؛ این در حالی است که تا کنون صدای واحدی از انجمن های صنفی شبکه فروش در خصوص  مشکلات جاری و یا ضرورت رعایت پروتکل های بهداشتی و … شنیده نشده است.

البته تعداد محدودی از انجمن صنفی نمایندگان شرکتهای بیمه  اقداماتی را انجام داده اند مانند ارسال نامه هایی به رئیس کل بانک مرکزی مبنی بر ضرورت  شمول شبکه فروش بیمه ای در مشاغل حساس در دوران کرونا و استفاده از مزایای بانکی و …

اما به غیر از چند مورد محدود، شبکه فروش بیمه ای به دلیل  فقدان صدای واحد ، تا کنون بیانه های منسجم و راهبردی جهت مواجهه با شرایط بحران فعلی صادر نکرده  این در حالی است که شاکله تشکل های صنفی بیش از هر زمانی در موقعیتهای  بحرانی جهت ایجاد هماهنگی و انسجام خود را در معرض نمایش می گذارد ضمن اینکه انجمن های صنفی قادرند با اتکا بر تحقیق و بررسی های علمی ، راهبردهای قابل ملاحظه ای را به اعضاء ارایه دهند تا مواجهه با چالش ها را به فرصت تبدیل کنند.

در صورتیکه یک تشکل صنفی منسجم در شبکه فروش بیمه ای اعم از انجمن های صنفی نمایندگان و کارگزاران وجود داشت، شاید تصمیمات بهینه تری برای عرضه محصولات بیمه ای بخصوص ثالث و نحوه فعالیت نمایندگان در بحران کرونا اتخاذ می شد و این تصمیمات بهنیه با همفکری نهاد نظارتی ، سندیکا و تشکل صنفی واحد شبکه فروش اتخاذ می گردید.

ضمن اینکه بهتر بود یک پروتکل بهداشتی و عملکردی واحد از سوی انجمن های صنفی جهت تداوم فعالیت شبکه فروش اعم از نمایندگان و کارگزاران تهیه و ابلاغ می گردید.

پروتکلی که می توانست پیشنهادات بهینه ای به شبکه فروش ارایه دهد مبنی بر بکارگیری تمهیدات بهداشتی ، مکاتبه  و ارتباط  انلاین با بیمه گذاران جهت ارایه مشاوره در دوران کرونا ، تمرکز بر زیر ساختهای الکترونیک جهت صدور انلاین ، اطلاع رسانی بهینه در شرایط فعلی و …

اگرچه بسیاری از نمایندگان بیمه با ابتکارات خاص خود تمهیدات کرونایی را اتخاذ و روشهای ارایه خدمت را اطلاع رسانی کرده اند اما ابلاغ پروتکل منسجم با همفکری اعضا تشکل های صنفی می توانست راهگشاتر باشد.

وجود تشکل های صنفی متعدد در شبکه فروش نتوانسته به صدای واحد تبدیل شود و گاها از تشکیل یک سندیکای واحد شبکه فروش سخن به میان می آید که همچنان عملیاتی نشده است.

بسیاری از فعالان شبکه فروش معتقدند این صنف بدلیل ماهیت شغلی کمتر توانسته اند دور یک میز جمع شوند و به یک اجماع برسند و تشکل واحدی برای اثرگذاری برتصمیم سازان وحضور درتصمیم‌گیری‌ها را شکل بدهند..

تشکل سراسری صنعت بیمه کشور که شامل ترکیب کانون‌ها و انجمن‌های کل می‌‌شود.

درحال حاضر اغلب تشکل‌ها قائم به فرد بوده و صدای آنها به گوش تصمیم‌سازان صنعت بیمه نمی‌رسد.  تشکل‌های صنفی باید به سمت تشکل‌های دانش بنیان و ایده‌پرداز حرکت کنند بطوری‌که برای هرمسئله‌ای ایده و راه حل داشته باشند و قادر به عرضه آن باشند تا جدی گرفته شوند وکسی قادر به چشم پوشی از آنها نباشد.

در میان نمایندگان و شبکه کارگزاران انشقاق در دیدگاه و بررسی مشکلات شغلی و استراتژی بازاریابی آموزش و تبلیغات وجود دارد. مشخص نیست انجمن‌ها، کانون ها در شهرستان‌ها و در تهران و… دقیقا چه حقوق صنفی و حرفه ای را از نهاد نا ظر و شرکت‌های بیمه با چه شیوه و روشی در خواست می کنند

به هر روی در بهبحه بحران ها ، نقاظ ضعف و کاستی های بیشتر نمایان می شود و البته می تواند به عنوان یک تجربه به فرصت تبدیل گردد.

منبع:بیمه مرکزی