به گزارش اقتصادناب محسن صالحی فعال بیمه ای و از پیشکسوتان صنعت بیمه نامه ای را به یکی از بیمه گذاران خود به رشته تحریر در آورده که در این مرسوله در باب برگزاری مناقصه انتقاداتی با ادله محکم وارد آورده و در عین حال با روالی دوستانه و در قالب دلنوشته ای مشفقانه راهکارهائی را برای بیمه گذار خود نشان کرده است.

این نامه شاید بتواند در نوع خود نکات قابل تاملی در خصوص ناکارامدی های مناقصه در جریان انعقاد قرار دادهای بیمه ای در برداشته باشد.

این نامه را با هم مرور می کنیم:

از آنجاییکه شما یکی از مهرورزان راستین به کشور و دوستداران پیشرفت و آبادانی و سربلندی ایران در میدان کار و کارآفرینی هستید این دلنوشته را نه برای درخواستی از شما بلکه بر این باورکه نگرشتان  سبب بهبود روشها و فرهنگ سازی در بین کارآفرینان و بازار خواهد شد  به پیشگاهتان پیشکش می نمائم..

‎از نخستین سالهای اشنایی با شما و گروه بزرگتان که برای سازندگی ایرانی اباد و سربلند ایجاد شده است برابر پیمان نانوشته ای کار را  با آن گروه بزرگ کارآفرینی آغاز نمودیم تا به امروز همیشه و همیشه و در همه حال سود کلان و دراز مدت بیمه ای  شما و همه زیر گروههای وابسته به آن بر کارمزد ناچیز ما برتری داشته است . به خود می بالیم که این نگاه در کانون سیاست گذاری های ما برای همه بیمه گذارانمان جاری  و نهادینه شده است .کارمزدی که بخش بزرگی از آن دستمزد کارکنان است که همه ما به درستی به آن باور داریم.  بخشی دیگر از آن بایستی بابت سرویس به بیمه گذاران ،فراگیری ، آموزش و پیشرفت صنعت و پیدا کردن روشهای نوین  ارائه خدمات به بیمه گذاران هزینه گردد.

و سرانجام و مهمتر از همه  باید برای پژوهش وشناسایی نیازهای مردم و بازار و پیشنهاد طراحی بیمه های مناسب با ان  نیازها به بیمه گران  بودجه ای درخور هزینه گردد  که سود آن هم مستقیم برای  شما و بیمه گذاران و رشد و شکوفایی اقتصاد کشور خواهد بود.

می دانیم  همه این ها از نخستین زیر ساخت های لازمه پیشرفت در هر سازمان و یک کشور است . از آنجاییکه سالهاست روش نا پسند و غیر حرفه ای فروش حق بیمه و کارمزد به جای بیمه و سرویس های فنی در قالب استعلام ها نهادینه شده است و مافیای مالی و بیمه گران و نمایندگانی که از دانش و توانایی فنی و حرفه ای بایسته برخوردار نیستند برای تسلط و کنترل این بازار حتی  به دریوزگی بیمه  نیز روی آورده اند که براستی ما توان برابری و رویارویی با روشهای ویرانگر آنان را نداشته و نخواهیم داشت .باور داریم و روشن است که برآیند این روش ها از هم پاشیدگی اصول حرفه ای  بازار بیمه و زیان آن مستقیما متوجه مصرف کنندگان وصنعت و به ویژه کارآفرینان کشور خواهد بود،چیزی که سالهاست گواه پیشرفت گام به گام آن هستیم.

پرسش اساسی این است که مناقصه که یکی از ارکان اصلی واگذاری پیمان های دولتی  و بیشترین کاربرد آن حوزه کارهای عمرانی و فیزیکی است  در  بخش بیمه که حق بیمه آن بر اساس اندازه گیری ریسک است کاربردی دارد ؟  در حالیکه هیچ معیار و استاندارد تعریف شده دیگری برای همگان در رابطه با   سنجش  بیمه گران و مشاوران و فروشندگان  بیمه با یکدیگر وجود ندارد  و تنها  ملاک برتری ،حق بیمه است،  چه بلایی بر سر بازار بیمه و سرمایه های ملی خواهد امد ؟

آیا غیر ازین است که بیمه مرکزی از جیب بیمه گذاران  زیان های  احتمالی را جبران نماید؟ براستی برای ساخت گنبدی آهنین بر فراز همه کارکردهای اقتصادی ماو برای جلوگیر ی از گزند رویدادهای پیش بینی نشده ویرانگر چه اندازه این روش پرسش برانگیز و پر دامنه  و زیانبار به ما کمک می نماید؟

گنبد آهنینی (پوششهای بیمه ایی )که در پناه و زیر سایه ان با آرامش و آسودگی خیال می توانیم همه جانبه به همه آرزوها و خواسته های فردی و همگانی و میهنی خود دست یابیم به سخنی دیگر و ساده تر آیا قیمت برای ساخت چنین ابزار سرنوشت سازی تعیین کننده و فاکتور بنیادین است ؟چرابرای  سایر کارهای خدماتی  و مشاوره ای همانند گزینش پزشک ،امور مالی و حقوقی و….. از راه برگزاری  مناقصه واستعلام اقدام نمی نماییم؟ گویه هایی که همگی در زیر و پناه گنبد مورد گفتگو به آسانی بدست خواهند امد.

براستی در بازاری که دستمزد کارکنان دفاتر نمایندگان وبودجه چگونگی ارائه  خدمات و پژوهش که از ارکان زیربنایی پیشرفت است این چنین توسط بیمه گران و بخشی از شبکه فروش و بیمه گذارن برای سودهای ناچیز فردی به تاراج میرود میتوان از نواوری و بالندگی سخنی گفت؟

شاید از مصرف کنندگان بیمه انتظاری نباشد  اما در آیین نامه شماره۱۳ نمایندگی(سابق) پیش از حذف بندهایی که راه برای سود جویان و رانت خواران باز نمود تخفیف از سوی نماینده خلاف ودر صورت اثبات اختیار ابطال نمایندگی به بیمه گر و بیمه مرکزی  داده شده بود ‌‌‌اما در کمال ناباوری امروز علاوه بر نرخ شکنی  های  غیر فنی  از سوی برخی بیمه گران برای گرفتن کار از  نمایندگانشان هم درخواست بخشی از حق بیمه را  به نفع بیمه گذار می نمایند !! براستی به کجا چنین شتابان ؟

اما شما دوست ، بیمه گذار و کارافرین گرانقدر آیا برایتان قابل تصور است در دراز مدت بدون سود شناخته شده  و با قیمت تمام شده و یا زیر  آن کالا تولید و به مردم و بازار عرضه نمایید ؟ روشن است که پاسخ نه خواهد بود و در غیر اینصورت ناچارید از کیفیت، کمیت ، دستمزد کارکنان ، ارائه سرویسهای پس از فروش ، مسئولیت در برابر مصرف کنندگان و حقوق دولتی از قبیل بیمه و مالیات و……بکاهید تا در ظاهر به بقا خود ادامه دهید.

برای برون رفت از بازار اشفته کنونی و برگردانیدن ان به حالت شکوفایی که سود کلان میهنی و همگانی تامین  گردد. رویکرد و بازگشت همه طرف های درگیر  شامل بیمه مرکزی ، بیمه گران ، شبکه فروش  و بیمه گذاران به پذیرش و رعایت اصول  و موازین اخلاقی و حرفه ای بیمه در بازارالزامی  است .

روشن است که برای دستیابی به این ایده ال در بازار بیمه استفاده از روش ها ودیدگاه  های دستوری و صدور آیین نامه و بخشنامه   جز هدر دادن منابع انسانی و مالی کاربردی ندار دبلکه باید  سازمانی تخصصی نسبت به سیاست گذاری، قانونگذاری و تعریف روابط بین همه ذینفع ها اقدام و سازوکارهای نظارت بر اجرای انرا نیز پیش بینی نماید.

صد البته سازمان ناظر نباید هیچگونه انتفاعی از عملکرد بازار بیمه داشته باشد چرا که ناخوداگاه برای حفظ منافع خود نمی تواند قانون گذار و ناظر خوب و بی طرفی باشد. شاید زمان آن باشد که برای اصلاح شرح وظایف و ماموریت های بیمه مرکزی راهکاری اتخاذ کرد.
‎

بیایید همه دست به دست دهیم به مهر و ویرانه بازار بیمه خویش را کنیم اباد

محسن صالحی پیش کسوت و فعال بیمه ای