امیدهای واهی به انتصابات کرباسیان

به گزارش اقتصادناب با انتصاب رسمی عبدالناصر همتی به عنوان سفیر چین همه چشم ها برای انتخاب رئیس کل جدید به وزارت اقتصاد دوخته شده است.

اما سوال اینجاست که چقدر می توان از وزیر اقتصاد انتظار داشت ؟  آیا مسعود کرباسیان در بدو ورودش  واقعا برنامه ای مدون و مشخص برای صنعت بیمه داشته که حالا بخواهیم از وی انتظار داشته باشیم که فردی شایسته و اصلح را برای صنعت بیمه برگزیند؟ جدود یکسال  که از حضورش در وزارت اقتصاد می گذرد برای حل چالش های صنعت بیمه چه کمکی کرده است؟

کرباسیان با شعار تحقق خصوصی سازی و فروش سهام دولت در بانک ها و بیمه ها وارد میدان شد؛ اما آیا واقعا توانست این شعار را تحقق بخشد؟ برای پاسخ به این سوال شاید بهتر باشد نگاهی به سه بار فروش ناموفق سهام بیمه البرز و امین و فروش ابهام بر انگیز سهام بیمه اسیا توسط یک نهاد شبه دولتی بیندازیم.

کرباسیان طی این مدت تا کنون چند نشست با اهالی صنعت بیمه داشته ؟ چه راهکاری برای چالش های صنعت بیمه ارایه داده ؟ صنعت بیمه اولویت چندم وزیر محترم اقتصاد بوده؟ آیا در میان این آشفته بازار طلا و سکه و موسسات غیر مجاز و … گوشه چشمی به بازار بیمه داشته است؟

مشکلات صنعت بیمه انقدر هم غیر ملموس نبوده که به چشم وزیر نیاید؛ به طور مثال برای وضعیت بحرانی بیمه ایران و زیان انباشته این شرکت بیمه دولتی در این مدت چه نسخه ای پیچیده است؟

پاسخ به این سوالات شاید بتواندمشخص کند که چقدر می توان از مسعود کرباسیان ، وزیر اقتصاد ، انتظار داشت؟

البته حافظه تاریخی نشان می دهد، کرباسیان چندان علاقه ای به بیان چالش ها از تریبونهای عمومی نداشته و بیشتر تلاش می کند فضا را آرام جلوه دهد شاهد این مدعا سخنرانی وی در همایش بیمه و توسعه است که تنها به ذکر کلیاتی در خصوص صنعت بیمه در باب اهمیت افزایش ضریب نفوذ بیمه اکتفاء کرد!

جالب است که امروز برخی مدیران عامل بیمه طی جلسه ای در سندیکا نامه ای خطاب به کرباسیان ارسال کردند و از وی خواستند تا در انتخاب رئیس کل جدید بیمه مرکزی از ظرفیتهای داخلی صنعت بیمه استفاده کرده تا در نهایت مدیری از درون صنعت برای تکیه بر کرسی رئیس کلی برگزیند.
این مدیران عامل اذعان داشته اند که صنعت بیمه دارای مشکلات و تنگناهایی است که صرفا مدیرانی از درون آن می توانند برای این چالش ها نسخه بپیچند.

البته در این نامه بدین امر اشاره نشده که اهالی صنعت بیمه و مدیران چه میزان در ایجاد این مشکلات و تنگناها نقش داشته اند و چگونه با دامپینگ ، عملکرد غیر حرفه ای و حساب آرائی به تنگناها دامن زده اند؟همچنین بدین امر نیز اشاره نشده که  چرا صنعت بیمه طی این سالها به فکر جانشین پروری  برای روزهای این چنینی نبوده است ؟

اما از نامه مدیران بیمه ای به کرباسیان که بگذریم ،در اینجا ذکر این نکته ضروری است که آیا اساسا صنعت بیمه می تواند از وزیر افتصاد انتظار داشته باشند که مدیری  شایسته برگزیند ، وزیری که به زعم بسیاری آنچنان درگیر چالش های مختلفی چون آشفته بازار طلا و ارز ، تلاطمات شبکه پولی و موسسات غیر مجاز و … است که نه تنها در حل این معضلات در مانده شده که به زعم بسیاری عملکرد نادرست هیات افتصادی دولت به مشکلات موجود دامن زده است.
بنابر برخی شنیدها از سوی نمایندگان مجلس انتقادات فراوانی این روزها در خصوص عملکرد تیم افتصادی دولت و در راس آن وزارت اقتصاد مطرح شده است که شاید در روزهای آینده شرایط را به گونه ای دیگر رقم زند.

اما به هر روی شاید در این آشفته بازار تنها انتظاری که بتوان از وزیر اقتصاد داشت این باشد که فردی را به دور از لابی گری و سیاسی کاری بر پایه ضوابط و نه روابط دوستی و … برای صنعت بیمه برگزیند.

البته در این میان استقلال وزیر در انتخاب شخص اصلح هم اهمیت دارد تا جائی که گرفتار لابی گری های بالادستی نشود اگر چه وقتی وزیر در انتخاب معاونینش مستقل نیست نمی توان از وی  در  انتخاب رئیس کل بیمه مرکزی نیز  انتظار استقلال داشت.

جالب است که روز گذشته نیز یکی از لابی گرانی که به شدت این روزها در تلاطم ریاست بیمه مرکزی است و گفته می شود نسبت فامیلی نزدیکی با برخی از اعضاء دولت دارد به یکی از خبرگزاریها گفته است : «کسی که حکم ریاست را امضا می‌کند، وزیر اقتصاد است.» گویا چشم و دل بسیاری این روزها به دستان وزیر اقتصاد برای امضاء حکم رئیس کلی است.

اقتصادناب در سلسله گزارشاتی چالش های صنعت بیمه را بررسی کرده است ، به نظر می رسد هر کسی که قدم در راه هدایت صنعت بیمه می گذارد اگر با علم به این چالش ها نیاید، به بن بست خواهد رسید.

قابل توجه وزارت اقتصاد و هیات دولت در انتخاب رئیس کل جدید؛

صنعت بیمه ،بازار گل و بلبل نیست! / مشتاقان رئیس کلی برای ده چالش صنعت بیمه چه نسخه ای می پیچند؟