آدرس های غلط در خصوص شرکتهای تخصصی بیمه زندگی در رسانه ها

به گزارش اقتصادناب اخیرا در برخی رسانه ها بر افزایش تعداد شرکتهای تخصصی بیمه زندگی تمرکز و از آنها با عنوان رشد قارچ گونه یاد شده است!

مثالهایی نیز از ورشکستگی بیمه های زندگی در دنیا آورده شده است.

اما آیا انتشار این تصاویر از حضور شرکتهای بیمه تخصصی که اغلب بدون استنادات در فضای عادلانه و واقعی ایران و جهان صورت می گیرد آدرس غلط دادن به ذینفعان نیست؟

آیا لیست کردن چند شرکت بیمه زندگی خارجی ورشکسته می تواند ترسیم واقعی صنعت بیمه زندگی جهان باشد؟

آدرسی غلطی که اساسا مشکلات غالب بازار بیمه ایران و اشتباهات تصمیم گیران پیشین و جدید را پوشانده و بر نقاطی دست گذاشته که نه تنها سرچشمه چالشها نبوده بلکه اگر سالها پیش تخصص در صدر امور قرار می گرفت اکنون شاهد وضعیت فعلی در صنعت بیمه ایران نبودیم.

شتر گاو پلنگ در صنعت بیمه ایران

زیر سوال بردن شرکتهای بیمه زندگی آدرس غلطی است به تصمیم گیرانی که به فکر تخصصی شدن شرکتهای بیمه هستند چرا که نگاهی کوتاه بر وضعیت بیمه های زندگی در ایران و جهان واقعیت دیگری را آشکار می کند.

اولین سوالی که مطرح می شود این است که در کدام یک از کشورهای توسعه یافته دنیا شرکت بیمه زندگی مختلط وجود دارد؟

پاسخ بدین سوال نه تنها تعیین کننده است که می تواند پایه و اساس تولید یک‌ گزارش مستند و واقعی از بیمه های تخصصی در ایران و جهان باشد.

بررسی ها نشان می دهد، تقریبا در هیچ جای دنیا شرکت بیمه مختلط وجود ندارد و حتی در کشورهای جهان سوم مثل سریلانکا و … مهلت زمانی قرار دادند که طی دو سال شرکتها باید تصمیم بگیرند که می خواهند در شاخه زندگی فعالیت کنند یا غیر زندگی و برای فعالیت در هر شاخه ملزم شده اند که مجوزهای مستقل دریافت کنند در غیر این صورت از سوی رگولاتور با هشدار توقف فعالیت روبرو می شوند.

در همین رابطه بد نیست نگاهی به ایران بیندازیم .

در دوره دوم ریاست عبدالناصر همتی بر صنعت بیمه ایران ، وی دستورالعملی صادر کرد مبنی بر اینکه شرکتهای بیمه جدید باید تخصصی باشند و حتی زمزمه های ایجاد شد که شرکتهای بیمه ای که بر صدور رشته عمر تمرکز دارند باید ظرف مدت زمانی مشخص به دو شرکت تخصصی عمر و غیر عمر تبدیل شوند.

این دستور همتی دلایل واضحی داشت؛ اول اینکه تجربه دنیا ثابت می کرد که حضور شرکتهای جنرال در صنعت بیمه موضوعیتی ندارد چرا که بازار بیمه در دنیا به سمت تخصصی شدن می رود.

دوم اینکه تفکیک حسابهای عمر و غیر عمر که سالها در صنعت بیمه ایران و از زمان ریاست محمد ابراهیم امین بر آن تاکید می شد، عملا نا ممکن شده و به معنای واقعی به وقوع نپیوست، با حرکت در مسیر ایجاد شرکتهای تخصصی و حتی تبدیل جنرالها به دو شرکت عمر و غیر عمر عملا این هدف به تحقق نزدیک تر می شود.

چرا که عدم تفکیک حسابها در شرکتهای بیمه و دست اندازی مدیران به ذخایر عمر برای حسابهای روزمره چالش بزرگی است که صنعت بیمه ایران را تهدید می کند.

همان تهدیدی که از چشم بسیاری از رسانه ها پنهان مانده در حالیکه صنعت بیمه در بسیاری از مواقع چوب این تهدید را خورده است.

سوم اینکه بدون شک نظارت بر بیمه های تخصصی اعم از عمر و … بسیار راحت تر از نظارت بر بیمه های مختلط است.