احساس نمایشی دژپسند از فساد در صنعت بیمه

به گزارش اقتصادناب عبارت حس آلودگی و فساد به چه معنی است. به تعبیر دیگر بین حس آلودگی و فساد با وجود فساد می تواند تفاوت داشته باشد اما این تفاوت را مردم عادی متوجه نمی شوند.و در واقع این عبارت دو پهلو هم شرکت های بیمه را در مظان اتهام فاسد بود قرار می دهد که در این صورت آیا وزیر اقتصاد مسئولیت پاسخگویی به این اتهام زنی را دارد. هم اکنون  مدعی العموم می تواند به استناد گفته یک مقام مسئول از شرکت های بیمه شکایت کند و از وزیر بخواهد تا گفته خود را ثابت کند.

از سوی دیگر شرکت های بیمه هم می توانند از وزیر اقتصاد شکایت کنند که به کار بردن عبارت« برخی » باعث می شود تمام شرکت های بیمه زیر سوال روند و در نتیجه وزیر باید در برابر این اتهام زنی پاسخگو باشد.

وی یا باید اسناد محکمه پسند درباره فساد آن «برخی» شرکت ها را به دادگاه ارائه دهد تا آنها که متهم نیستند تبرئه شوند یا اگر سندی ندارد باید از شرکت های بیمه اعلام برائت کرده و در عین حال بابت این گفته های سنگین وزیر، قاضی می تواند وی را مجرم شناخته و حکم مجرمیت برای وی صادر کند.

کاش وزیر منظور خود را دقیقتر عنوان می کرد. احتمالا دژپسند با استفاده از کلمه «حس فساد» زیرکانه از بار حقوقی عبارت به کار رفته گریخته است. سه تفسیر از این عبارت می تواند وجود داشته باشد:

تفسیر ۱- وزیر احساس کرده در برخی شرکت های بیمه فساد وجود دارد.
تفسیر ۲- در برخی شرکت های بیمه حس آلودگی و فساد هست ولی وزیر نمی داند فساد هست یا خیر
تفسیر ۳- حس فساد منظور همان وجود فساد است. یعنی وزیر گفته در برخی شرکت های بیمه آلودگی و فساد وجود دارد.

درباره تفسیر اول پاسخ این است اینکه ما احساس کنیم تا اینکه اطمینان حاصل کنیم بسیار فاصله است. انتظار می رود وزیر نسبت به احساس خود و واقعیت تمایز قایل شود.

درباره تفسیر۲ به صورت دقیق اساسا حس فساد یعنی چه، آیا این حس به معنی آن است که آن برخی شرکت ها هنوز فساد نکرده اند ولی به زودی فساد می کنند یا اینکه هنوز فساد نکرده ولی هیچگاه هم فساد نمی کنند. یا آیا حس فساد دارند اما اگر فساد کنند فسادشان کوچک است یا نه گسترده و.. اینها همه مواردی است که از سخن وزیر برداشت صورت می گیرد.

و خیلی مهمتر اینکه آیا وی اسنادی در دست دارد که نشان می دهد در برخی شرکت های بیمه «حس فساد» وجود دارد. اگر سندی وجود دارد منتشر کند تا افکار عمومی نیز منظور از« حس آلودگی و فساد» را بیشتر درک کنند.

درباره تفسیر سوم: اگر وزیر اطمینان دارد در برخی شرکت های بیمه فساد وجود دارد به معنی آن است که سند محکمه پسند در اختیار دارد. در این صورت چرا این اسناد را به قوه قضائیه ارجاع نمی دهد تا افراد فاسد مورد محاکمه قرار گیرند. در چنین صورتی نیاز به سازوکار از سوی بیمه مرکزی نیست بخش حقوق وزارت اقتصاد اسناد را به محکمه تحویل دهد تا صنعت بیمه از وجود افراد ناسالم پاک شود.

حدود ۶۰ تا ۶۵ در صنعت بیمه به نوعی به صورت مستقیم یا تحت مالکیت وزارت اقتصاد به نمایندگی از دولت است یا اینکه سهامدار عمده آن است. شرکت بیمه ایران کاملا دولتی است، همچنین وزارت اقتصاد به نمایندگی از دولت سهامدار عمده شرکت های بیمه آسیا، البرز و دانا است و مدیران عامل این شرکت ها مستقیما توسط وزیر تعیین می شود.

اکنون سوال این است در صنعتی که حدود ۶۵ درصد آن متعلق یا تحت مدیریت وزارت خانه متبوع آقای دژپسند هست چطور وی می تواند مدعی شود که در برخی شرکت های این صنعت فساد وجود دارد در حالی که خود سهامدار اصلی است و تعیین مدیران ارشد را بر عهده دارد.

به سادگی نمی توان قضاوت کرد که وزیر تا چه حد این سخن(حس آلودگی و فساد در برخی شرکتهای بیمه) را سنجیده به زبان آورده اما در هر صورت جایز نیست وزیر هر آنچه در ذهن دارد را به زبان آورد. شاید یک انسان عادی در خیابان برداشت شخصی خود را به راحتی به زبان بیاورد و دیگران را متهم به هر جرمی کند اما وزیر اقتصاد به دلیل جایگاهی که دارد باید مراقب باشد که چه جملاتی را بر زبان می آورد و تبعات این ادعاها چیست.هم اکنون از منظر افکار عمومی به استناد گفته وزیر این استنباط وجود دارد که در( برخی حذف می شود) شرکت های بیمه (حس حذف می شود)فساد وجود دارد.
وزیر در سخنان خود در مجمع عمومی بیمه مرکزی در یک جا می گوید سهم ۲.۸ درصد کم است و باید به ۷ درصد نزدیک شویم از سمت دیگر صنعت بیمه را به آسانی متهم می کند. سپس صحبت از سازوکاری جامع (برای مبارزه با فساد)می کند. وقتی وزیر به عنوان بالاترین مقام و بزرگترین سهامدار، صنعت بیمه را به راحتی زیر سوال می برد چه سازوکاری می تواند و اساسا قادر است در برابر چنین تخریبی کارا عمل کند. اعتماد سازی برای صنعتی که به این آسانی مورد اتهام قرار گرفته اصلا ساده نیست.

همچنین وزیر اقتصاد مشخص نکرده که منظور از برنامه جامع، حذف یا پیشگیری از فساد است. یادمان نرود که بیمه مرکزی نه مبصر است نه قاضی. وظایف نظارتی بیمه مرکزی در قانون مشخص شده. و در هیچ کجا صحبت از مبارزه با فساد نشده بلکه بر « حسن اجرای امر بیمه» و « حمایت از شرکت ها در جهت حفظ سلامت بازار بیمه ..و جلوگیری از رقابت های مکارانه و ناسالم » مطرح شده است.

در این قانون هم اصل بر سلامت هست و وظیفه بیمه مرکزی باید تلاش بر حفظ سلامت کند. شاید به این علت که تدوین کنندگان قانون بر این اشراف داشته اند جایی که فساد رخ داد آنجا بر عهده قوه قضاییه است که ورود کند.

پیشنهاد آن است که وزیر اقتصاد همانگونه که احساس خود را در وجود حس فساد در برخی شرکت های بیمه رسانه ای کردند طی اظهار نظر دیگری این گفته خود را اصلاح کنند یا اگر بر گفته خود اطمینان دارند برای برائت صنعت بیمه آن بخش ها و افراد مجرم را به نهاد های مسئول قوه قضائیه معرفی کنند.

* وزیر اقتصاد در حاشیه مجمع بیمه مرکزی عنوان کرده بود: در برخی موارد حس آلودگی و فساد در برخی بیمه ها وجود دارد که به رئیس کل بیمه مرکزی تاکید شد در این زمینه برنامه ای جامع برای مقابله با آن ارائه کند

منبع:ریسک نیوز