به گزارش اقتصادناب اینشورتک‌ها در صنعت بیمه از نظر فعالیت در سه گروه طبقه‌بندی می‌شوند. گروه اول اینشورتک‌هایی هستند که تنها نقشه توسعه‌ای دارند و محصولات و خدمات بیمه را برای بیمه‌های سنتی یا سایر اینشورتک‌ها توسعه می‌دهند. گروه دوم اینشورتک‌هایی هستند که تنها در حوزه توزیع محصول فعالیت دارند و در نتیجه رابطی بین بیمه‌های سنتی و سایر اینشورتک‌ها با مشتری هستند. گروه سوم، که مهم‌ترین گروه در صنعت بیمه است، اینشورتک‌هایی هستند که خود محصولات و خدمات را تولید کرده و مستقیماً فعالیت توزیع را انجام می‌دهند. این گروه به عنوان رقبای سرسخت بیمه‌های سنتی برشمرده می‌شوند و پتانسیل این را دارند که در صنعت بیمه تحول قابل توجهی ایجاد کنند که کهنه‌کاران نمی‌توانند از پس آن برآیند.

از نظر محل فعالیت، بیش از نیمی از اینشورتک‌های فعال در آمریکا و اروپا در گروه توسعه‌دهندگان قرار دارند؛ اما تنها یک‌چهارم از توزیع‌کنندگان در آمریکا در حال فعالیت هستند. این در صورتی است که در اروپا ۴۷ درصد از اینشورتک‌ها با هدف توزیع تأسیس شده‌اند. در گروه اینشورتک‌های دارای فعالیت کامل، ۲۰ درصد از اینشورتک‌های ایالات متحده قرار گرفته‌اند، در صورتی که در اروپا تنها ۴ درصد از اینشورتک‌ها با فعالیت کامل در حال ارائه خدمات هستند.

اینشورتک‌ها vs کهنه‌کاران

از نظر میزان تمرکز بر اهداف در عمده شاخص‌های عملکردی، تفاوت قابل توجهی بین اینشورتک‌ها و بیمه‌های سنتی مشاهده نمی‌شود. با این حال در زمینه مشارکت بیمه‌های سنتی تمرکزی به مراتب بیشتر از اینشورتک‌ها دارند و از نظر تجربه دیجیتال نیز شرکت‌های بیمه سنتی تمرکز بیشتری نسبت به اینشورتک‌ها دارند.

میزان عملکرد این دو رقیب و رفیق نشان می‌دهد که بیمه‌ها در زمینه‌های ارائه بیمه خودکار و تجربه دیجیتال به مراتب عقب‌تر از اینشورتک‌ها قرار دارند؛ بنابراین دلیل تمرکز بالای بیمه‌ها بر تجربه دیجیتال را می‌توان تلاش برای پر کردن خلأهای موجود دانست. هماهنگی بین ابعاد مختلف بیمه در بین اینشورتک‌ها یک امتیاز بسیار بزرگ برای آنها محسوب می‌شود.

نقش بیگ‌تک‌ها در این بین

بیگ‌تک‌ها به واسطه اعتماد قابل توجه مشتریان به عنوان رقبایی بزرگ در بسیاری از صنایع، به ویژه در زمینه بانک، بیمه و پرداخت محسوب می‌شوند. اعتماد قابل توجه مشتریان به این شرکت‌ها منجر شده است تا با شیوع کرونا مردم تمایل بیشتری به خرید بیمه از بیگ‌تک‌ها داشته باشند. همکاری شرکت‌های بیگ‌تک با مراکز درمانی و سلامت (مثلاً همکاری مستقیم شرکت اپل با مرکز کنترل بیماری‌های آمریکا (CDC)) منجر به هجوم مردم به این شرکت‌ها شده است و میزان تمایل خرید بیمه توسط مردم تنها در ۲ سال ۵۰ درصد افزایش یافته است.

در نتیجه این امر شرکت‌های بیمه و اینشورتک‌ها به دنبال توسعه همکاری‌های خود با سایر شرکت‌ها هستند. در حالی که بیش از ۶۵ درصد از بیمه‌ها تمایل به همکاری با اینشورتک‌ها را دارند، ۶۲ درصد از آنها به همکاری با بیگ‌تک‌ها فکر می‌کنند؛ اما اینشورتک‌ها تمایل ۷۰ درصدی را برای همکاری با سایر اینشورتک‌ها نشان می‌دهند و باز هم میزان تمایل آنها به همکاری با بیگ‌تک‌ها مشابه بیمه‌های سنتی است. نکته جالب توجه میزان تمایل همکاری ۸۵ درصدی اینشورتک‌ها با تأمین‌کنندگان تکنولوژی است، در صورتی که بیمه‌های سنتی تنها تمایل ۶۵ درصدی از خود نشان داده‌اند.

چشم‌انداز و آینده بیمه

هر دو گروه بیمه‌ای برای زنده ماندن در بازار کنونی باید برنامه‌های مهمی را به اجرا بگذارند. هم بیمه‌ها و هم اینشورتک‌ها باید به سرعت برای ایجاد APIهای باز، طراحی مبتنی بر تصمیمات انسان، فرهنگ داده، امنیت سایبری، امنیت اطلاعات و دورکاری تمرکز کنند (اکنون). در غیر این صورت با مشکلات جدی در صنعت روبه‌رو خواهند شد. شرکت‌های بیمه باید برای پیشبرد سریع‌تر اهداف خود به سمت تحلیل آنی داده‌ها، دیجیتالی کردن و غیر تماسی کردن فرآیندها، ایجاد زمینه برای توسعه چابکی محصول و بازاریابی وسیع، اقدام کنند (چشم‌انداز). در نهایت شرکت‌های بیمه باید برای تبدیل شدن به یک بیمه‌گر مخترع از شیوه‌های فوق شخصی‌سازی، فرآیندهای هوشمند و نوآوری همکاری تکیه کنند (آینده).

در نتیجه بیمه‌ها، اینشورتک‌ها و بیگ‌تک‌ها باید به طور دائم و پویا در محیط جدید و در حضور بازیگران جدید به نیازهای جدید مشتریان پاسخ دهند که این امر تنها با داشتن یک تفکر جدید سازمانی برای مشارکت و دسترسی مشترک برای به اشتراک گذاشتن داده‌ها و تجربیات میسر خواهد شد. فعالان صنعت باید تجربیات خود از محصولات و داده‌های حاصل از دارایی‌ها (مشتریان و محصولات) را به اشتراک بگذارند و مالکیتی مشترک برای آنان ایجاد کنند. علاوه بر این، ایجاد و خرید محصولات با همکاری هم می‌تواند قدرت رقابتی هر سه بازیگر این صنعت را به طور چشمگیر افزایش دهد.